ایمان خلیف در مسابقات بوکس المپیک زنان در دسته ۶۶ کیلوگرم (۱۴۵ پوند) روز جمعه مدال طلای المپیک را به دست آورد و با شکست دادن یانگ لیو از چین، به قهرمانی رسید. او در اوج شادی، روی شانه‌های مربی‌اش ایستاد و با دستانی به سمت آسمان بلند شده، جشن گرفت، در حالی که تماشاگران پرشور حاضر در ورزشگاه رولان گاروس او را تشویق می‌کردند.
اگرچه داستان خلیف با پیروزی به پایان رسید، اما مسیر او در المپیک پاریس با نبردهایی هم در داخل و هم خارج از رینگ همراه بود — مبارزاتی که در خارج از رینگ حول یک نزاع بر سر جنسیت او جریان داشت. این جنجال ابتدا پس از آن برانگیخته شد که حریف سابق خلیف، بوکسور ایتالیایی آنجلا کارینی، پس از دریافت چند ضربه از سوی بوکسور الجزایری، ۴۶ ثانیه پس از شروع مسابقه، آن را ترک کرد.
ایمان الخلیفبه دستاوردی تاریخی و بزرگ دست یافت. او که در لمپیک 2024 با چالش‌هایی در مورد هویت جنسیتی خود مواجه شده بود و روزهای تلخی را پشت سر گذاشته بود، در نهایت ورق را برگرداند و بهترین پاسخ را ارائه داد: پاسخی که از یک قهرمان برمی‌آید؛ پاسخی از یک بوکسور زن در رینگ.
ایمان خلیف را باید یکی از جنجالی‌ترین ورزشکاران المپیک پاریس دانست. او با وجود تمامی انتقادها و جنجال‌ها، امروز در فینال ماده 66- کیلوگرم در سه راند مقتدرانه حریف چینی‌اش، یانگ لیو، را شکست داد و مدال طلا را به دست آورد.
ایمان روز گذشته پس از صعود به فینال اعلام کرد: "برای مدال طلا از تمام توانم مایه می‌گذارم". او در بازی امشب آنقدر نسبت به حریف خود برتر بود که نیازی به استفاده از تمام توانش نداشت. هر پنج داور امتیاز کامل را به ایمان دادند تا او قهرمان المپیک شود.
چند ماه پیش، فدراسیون جهانی بوکس او را از حضور در رقابت‌های جهانی زنان منع کرده بود، اما کمیته بین‌المللی المپیک پس از جنجال‌ها در پاریس اعلام کرد که الخلیف هیچ مشکلی برای حضور در رقابت‌های بوکس زنان المپیک ندارد. ایمان در دور اول المپیک، آنجلا کارینی ایتالیایی را بعد از 46 ثانیه شکست داد؛ چرا که کارینی پس از دریافت چند ضربه از او، حاضر به ادامه مسابقه نبود. جنجال‌ها از همان مبارزه آغاز شد. کارینی یک روز بعد از الخلیف عذرخواهی کرد و برای او آرزوی موفقیت کرد. این جنجال‌ها نهایتاً امشب با رسیدن ایمان به مدال طلای بوکس زنان پایان یافت.
او اکنون در الجزایر به‌عنوان یک اسطوره شناخته می‌شود. دومین مدال طلای المپیک 2024 برای الجزایر توسط او به دست آمد و جالب اینکه مدال طلای اول نیز توسط یک دختر به دست آمده بود: کیلیا نمور در ژیمناستیک.
پس از آن مبارزه عجیب در اولین قدم مقابل کارینی، ستاره بوکس الجزایر، لوکا هاموری، را مقتدرانه با امتیاز 5-0 شکست داد و در نیمه‌نهایی حریف تایلندی خود را نیز با همان نتیجه شکست داد تا مدال طلا یا نقره را برای کشوارش قطعی کند.
مدال ایمان خلیف، هفتمین مدال تاریخ الجزایر در بوکس المپیک است. مصطفی موسی و محمد زاوی در المپیک 1984 دو مدال برنز در بوکس به دست آوردند و نقطه شروع محبوبیت این ورزش در کشورشان شدند. حسین سلطانی در 1992 بارسلون، سومین مدال برنز تاریخ بوکس الجزایر را کسب کرد و در المپیک 1996 آتلانتا به اولین مدال طلا رسید. محمد بحاری و محمد علالو در سیدنی 2000 دو مدال برنز دیگر به افتخارات بوکس الجزایر افزودند.
بوکس الجزایر بیست و چهار سال منتظر ماند تا بار دیگر به مدال المپیکی دست یابد. این بار، نوبت به مردان نبود، بلکه در اتفاقی تاریخی، ایمان الخلیف به عنوان یک زن الجزایری موفق شد هفتمین مدال بوکس این کشور و دومین مدال طلای تاریخ الجزایر در این رشته را به گردن بیاویزد.