همانطور که سال ۱۹۶۸ در سطح اجتماعی و سیاسی چشم جامعه را گشود و بر امکان تحقق چیزی دیگر تأکید کرد، در سطح سینما نیز فیلمسازان را بر آن داشت تا همراستا با دانشجویان و کارگران، این امکان را در عرصهی بیانی خود سینما جستوجو کنند.
