اخیراً گزارش‌هایی درباره ارسال موشک‌های بالستیک از سوی ایران به روسیه منتشر شده است، ادعایی که ایران به شدت آن را تکذیب کرده اما واکنش‌هایی از سوی کشورهای غربی، به‌ویژه ایالات متحده و اروپا، به همراه داشته است. این کشورها از این ادعا به عنوان ابزاری برای افزایش فشارها بر تهران استفاده کرده‌اند. با این حال، تحلیل‌گران معتقدند که این فشارها تأثیر منفی بر روابط ایران و روسیه نخواهد داشت و همکاری‌های دوجانبه میان این دو کشور همچنان ادامه خواهد یافت.
در این راستا، این سوال مطرح می‌شود که آیا انتقال موشک‌های بالستیک ایران به روسیه می‌تواند به تهران اهرم فشاری علیه مسکو بدهد و اگر چنین باشد، ایران از این اهرم چه استفاده‌ای خواهد کرد؟
گزارش‌هایی نیز حاکی از آن است که ایران مدت‌ها به دنبال خرید جنگنده‌های سوخو-۳۵ و سامانه‌های دفاع هوایی اس-۴۰۰ از روسیه است، اما مسکو تاکنون از این اقدام خودداری کرده است. برخی کارشناسان معتقدند که دلیل این موضوع، تمایل روسیه به حفظ روابط خود با بازیگران منطقه‌ای مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی است، که ممکن است در صورت تحکیم روابط نظامی میان ایران و روسیه، به ایالات متحده یا اسرائیل نزدیک‌تر شوند.
همچنین، تحلیل‌گران اشاره می‌کنند که همکاری ایران و روسیه در سازمان اوپک پلاس و مدیریت قیمت نفت برای هر دو کشور از اهمیت بالایی برخوردار است. هرگونه تغییر در این روابط، مانند افزایش تولید نفت که باعث کاهش قیمت جهانی نفت شود، می‌تواند تأثیرات منفی بر اقتصاد هر دو کشور داشته باشد.
با وجود اینکه ایران ممکن است به دنبال دریافت تسلیحات پیشرفته از روسیه باشد، هدف اصلی تهران در حال حاضر ورود به درگیری‌های نظامی مستقیم نیست. ایران ترجیح می‌دهد از طریق نیروهای نیابتی مانند حزب‌الله و حوثی‌ها در منطقه عمل کند و خود از مواجهه مستقیم با دشمنان دور بماند.
از طرف دیگر، نگرانی‌هایی وجود دارد که شکست روسیه در جنگ اوکراین می‌تواند فشارها بر ایران را افزایش دهد. در چنین شرایطی، تهران ممکن است امیدوار باشد که حمایت نظامی از روسیه در قالب پهپادها و موشک‌ها، بتواند منافع استراتژیک بلندمدت آن را در مقابل قدرت‌های غربی تقویت کند.